«Θα κάνουμε την Δύση τόσο διεφθαρμένη που θα βρωμάει»…
American Thinker / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Οι νόμοι για τα «εγκλήματα μίσους» ή αλλιώς οι «αντιρατσιστικοί νόμοι» έχουν τις ρίζες τους στην κομμουνιστικής έμπνευσης, λεγόμενη Σχολή της Φρανκφούρτης, (Frankfurter Schule) που ιδρύθηκε στη Φρανκφούρτη, από μπολσεβίκους, κατά κύριο λόγο εβραϊκής καταγωγής, το 1920. Ο στόχος της ήταν να εφαρμόσει τον κομμουνισμό στη Δύση ήσυχα με τη σταδιακή υπονόμευση του λαϊκού πολιτισμού – ένα κίνημα που είναι γνωστό ως Πολιτιστικός Μαρξισμός ή αλλιώς Πολιτική Ορθότητα (βλέπε: Η Ιστορία της ‘Πολιτικής Ορθότητας’). Ένα από τα κορυφαία ονόματά της, ο Herbert Marcuse, αποφάνθηκε ότι η επικρατούσα δυτική κοινωνική τάξη είναι «καταπιεστική» εξ ορισμού και κάνει «διακρίσεις» εναντίον των μειονοτήτων, απλά και μόνο επειδή υπάρχει.
Αυτό δημιουργεί ένα φαινόμενο που ονόμασε «κατασταλτική ή καταπιεστική ανοχή» («repressive tolerance«), κάτι το οποίο θεωρούσε ότι ήταν απαράδεκτο.
Αντ’ αυτού, πρότεινε αυτό που αποκάλεσε «κομματική ανοχή» («partisan tolerance» – «των μικρών αδύνατων κομματιών – ομάδων» μιας κοινωνίας), δηλαδή την ανοχή μόνο των απόψεων αυτών των «καταπιεσμένων μειονοτήτων» – που ο Marcuse θεωρούσε ότι μοιράζονται το κομματικό του μίσος για κάθε τι μη κομμουνιστικό – ενώ στην ουσία φιμώνουν τις απόψεις της πλειοψηφίας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »